Üç beş adımlık hücremde
Sevdam ile dolu dizgin iç içeyim
Sevgiler serilmiş incecikten can evime,
Kim ne derse desin, ben bir gerçeğim.
Yalnızlığıma dokunan duvarlara inat,
Eskimiş klavyeme inat,
Güneşler tutuşuyor kıpır kıpır yüreğimde.
Bakışlarıma esaretin resmini çizerken
Dört kirli sararmış duvar...
İçinde yarınlara saklanmış,
Umudun ılık heyecanı var...
Zafere uzanan yolun gerçeği ise çile...
Çekeriz be arkadaşım, yaşarız dostum...
Biz ne zorlar yaşadık, ne günler geçirdik...
Aşarız be gülüm, zindanları da aşarız...